Maandag17/10 in Cairns aangekomen. Weer met de shuttlebus naar hotel gebracht...jeetje kwamen we daar aan, was het hek dicht...wij door intercom gesproken...krakend geluid..je-ah-ie-ah...ik verstond echt niet wat de man zei..." how do we open the gate" vroeg ik...weer hetzelfde ie-ah-uh-e-... eindelijk kwam er een man aangeschoffeld met een telefoon in zijn hand...Shanta geïrriteerd "we have made a reservation, why you close the gate"..hij brabbelde zoiets van " there is nobody thats why"...het had geen zin om hier iets tegen in te brengen...ik wilde naar de kamer, douchen en relax... gelukkig was de kamer weer perfect..2 grote bedden, lekkere douche, schoon,airco...dat maakte het alle goed.????...lekker slapen... volgende dag camper ophalen... spannend ...

Dinsdag 18/10 met de taxi naar camper pickup plaats. Daar veel papierwerk, veel informatie, rij- en reisinstructies, 2 uurtjes later zijn we onderweg. Wat onwennig... links rijden, grote camper, automaat.... wuaaaaaa????????????Eerst maar boodschappen doen bij Woolworth. Jeetje, waar parkeer je zo'n grote bus... uiteindelijk lukt het allemaal wel...morgen zal het een stukje beter gaan...hoop ik?!?!...Ik zit nu buiten voor de camper onder de sterrenhemel en geniet van het camping leven...lekker zacht weer...mooie camping...

Wij zaten een paar dagen hoog in de bergen ...geen wifi, geen internet.....

Zondag 23 oktober...We zijn nu 4 campings verder...en ik moet eerlijk zeggen dat het camping leven me goed bevalt....echt petje af voor de ozzies...nice places in the Shadow...Clean toilet en douches...mensen willen je altijd helpen om je verblijf zo aangenaam mogelijk te maken..Brandon die onze camper netjes parkeert...ja hoe parkeer je een camper van 7 m lang, 3 m hoog en 2.20 breed....maar vandaag 23/10 lukte het mij om de camper netjes te parkeren...yeeeh...Gisteren 22/10 stonden we in Innisfail op de camping...toen lukte het parkeren voor geen meter...ik maar schreeuwen ...nu je wielen recht en dan recht achter uit....onze buurman Ray kwam aangelopen...haye gels can I give you a bit of Help with the Camp.....wij allebei in koor...Yes please...Ray had hem natuurlijk in één keer op zijn plek...toen kwam Pam, zijn vrouw naar buiten en voor we het wisten kregen we alle ins en outs van het stel..hoe lang ze al getrouwd zijn, over de kinderen afijn de hele reutemeteut..allebei ADHDers...maar zo gezellig en lief...meteen koffie drinken...we kregen vis want dat hadden ze een paar dagen geleden zelf gevangen...genoeg in de fridge ....